by 
- Een nieuwe studie suggereert dat de consumptie van oude granen geassocieerd is met verbeterde gezondheidsresultaten voor mensen met type 2-diabetes.
- Oude granen zoals haver zijn rijk aan voedingsvezels en fytochemicaliën die kunnen helpen de bloedsuikerspiegel en cholesterol onder controle te houden.
- Experts raden aan om minimaal geraffineerde granen op te nemen in een gezond, uitgebalanceerd dieet om de meeste voordelen te behalen.
Een nieuwe studie benadrukt de potentiële voordelen van het opnemen van oude granen in voedingspatronen voor mensen met diabetes.
Oude granen, bekend om hun gebrek aan genetische modificatie en hogere niveaus van nuttige fytochemicaliën en vezels, kunnen een veelbelovende mogelijkheid bieden voor voedingsinterventie.
Deze nieuwe analyse van 29 gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken suggereert dat oude granen zoals haver, bruine rijst en gierst positieve resultaten op het gebied van de diabetesgezondheid kunnen opleveren, waarbij bijzondere voordelen worden waargenomen in de bloedsuiker- en cholesterolprofielen.
Het onderzoek wijst echter ook op de noodzaak van verder onderzoek, gezien de variabiliteit en beperkingen van de beoordeelde gegevens.
De bevindingen, gepubliceerd in Voeding, metabolisme en hart- en vaatziektenonderstrepen het belang van voedingskeuzes bij diabetesmanagement naast traditionele medische behandelingen.
In deze systematische review en meta-analyse beoordeelden onderzoekers de effectiviteit van verschillende soorten oude granen bij het beheersen van diabetes.
De review omvatte 29 gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, waarvan er 13 meta-analyseerden.
Bij de onderzoeken waren in totaal 1.809 deelnemers betrokken, met een iets groter aandeel mannen (55,2%) en een gemiddelde leeftijd van ongeveer 56 jaar. De meerderheid van de deelnemers had type 2-diabetes, waarbij in slechts één onderzoek personen met type 1-diabetes betrokken waren.
Gemiddeld leefden de deelnemers al ongeveer 14 jaar met diabetes, waarbij velen hun aandoening onder controle hielden met orale medicatie of een combinatie van orale medicatie en insuline-injecties.
In alle geïncludeerde onderzoeken werd gekeken naar cardiovasculaire risicofactoren zoals lichaamsgewicht, bloedsuikerspiegel en cholesterol, met wisselende significante uitkomsten. Ze gingen echter niet in op andere essentiële aspecten van diabetesmanagement, zoals patiënttevredenheid, algeheel welzijn en de kosteneffectiviteit van het gebruik van oude granen bij de behandeling van diabetes.
De onderzoeken die in de analyse zijn opgenomen, onderzochten meestal de effecten van haver, bruine rijst, boekweit of chiazaden op diabetes. Opvallend is dat slechts een fractie van de onderzoeken (24%) hele, ongeraffineerde granen in hun onderzoek gebruikte.
Met behulp van gespecialiseerde software combineerden en analyseerden de onderzoekers de diverse gegevens van de onderzoeken om consistente trends in de impact van oude granen op de gezondheidsresultaten van diabetes te identificeren.
In de uitgebreide analyse suggereerde de overgrote meerderheid van de onderzoeken (96,5%) een positief effect van oude graanconsumptie op verschillende diabetesmarkers, waaronder het insulinegehalte, hemoglobine A1c, nuchtere bloedglucose en cholesterolgehalte.
Van de bestudeerde oude granen, haver viel op vanwege hun potentieel om de cholesterol- en nuchtere bloedsuikerspiegel aanzienlijk te verbeteren bij personen met type 2-diabetes, wat wordt ondersteund door
Bruine rijst vertoonde ook gunstige effecten, vooral op de HbA1c en de body mass index (BMI), maar niet op andere bloedsuiker- en cholesterolmarkers, wat volgens de auteurs van het onderzoek gedeeltelijk aansluit bij eerder onderzoek.
Merk ook op dat gierst een significant effect op het lichaamsgewicht vertoonde, maar de auteurs van het onderzoek raden aan deze bevinding met voorzichtigheid te interpreteren vanwege mogelijk verstorende factoren in de opgenomen onderzoeken.
Omgekeerd vertoonden chiazaden, ondanks hun bekende gezondheidsvoordelen, in deze meta-analyse geen significante invloed op diabetesmarkers, mogelijk vanwege de kleine steekproefomvang.
Uit de studie bleek dat mensen met type 2-diabetes baat kunnen hebben bij oude granen, maar de resultaten zijn mogelijk niet geheel betrouwbaar vanwege de variabiliteit van de onderzoeken. De auteurs pleiten voor meer gestandaardiseerd, diepgaand onderzoek naar oude granen voor diabetesmanagement.
Medisch nieuws vandaag sprak met Avantika Waring, MD, een gecertificeerde arts op het gebied van endocrinologie, diabetes en metabolisme, en hoofdarts bij 9amHealth, niet betrokken bij het onderzoek, over hoe oude granen de gezondheidsresultaten van diabetes kunnen verbeteren.
Waring legde uit:
“Er zit een verscheidenheid aan fytochemicaliën in hele, oude granen, waaronder flavonoïden en fenolzuren (antioxidant, ontstekingsremmende eigenschappen) en fytosterolen (gezond voor het hart en verbetering van het lipidenprofiel) die de algehele metabolische gezondheid kunnen verbeteren en de bloedglucose- en cholesterolhuishouding kunnen verbeteren. type 2 diabetes.”
Ze merkte ook op dat “de stevige zemelenlaag rond de buitenkant van een onbewerkte volkoren graan langzaam afbreekt en daardoor pieken in de bloedsuikers voorkomt, wat ook kan helpen bij het verbeteren van de diabetesbeheersing”.
Eliza Whitaker, een geregistreerde diëtist en medisch voedingsadviseur bij Dietitian Insights, die niet betrokken was bij het onderzoek, sprak ook met MNT over mogelijke mechanismen die een rol spelen in de bevindingen van het onderzoek.
Ze benadrukte de rol van oxidatieve stress bij de progressie van diabetes en legde verder uit dat de specifieke “
Vergeleken met moderne graansoorten die vooral na de jaren zestig werden verbouwd, hebben oude granen ondergaan
In het bijzonder bevatten oude granen doorgaans hogere niveaus van bepaalde fytochemicaliën En voedingsvezelsdie verband houden met potentiële gezondheidsvoordelen die verband houden met insulinegevoeligheid, glucosemetabolismeen algehele controle van de bloedsuikerspiegel.
Toch is onderzoek dat de impact van oude en moderne granen op de gezondheidsresultaten van diabetes rechtstreeks vergelijkt, beperkt. Beide soorten kunnen in minimaal verwerkte vormen worden geconsumeerd om hun voedingssamenstelling en potentiële voordelen te behouden.
Waring en Whitaker waren het erover eens dat oude granen veilig en waarschijnlijk gunstig zijn voor de meeste mensen met diabetes type 2 om in regelmatige porties en als onderdeel van een uitgebalanceerd dieet te consumeren.
“Mensen met type 1-diabetes kunnen ook oude granen eten, en ze kunnen samenwerken met hun zorgverlener om hun insuline aan te passen om de stijging van de bloedsuikers die optreedt bij het consumeren van koolhydraten onder controle te houden,” voegde Waring eraan toe.
Beide deskundigen raden echter sterk aan om voorrang te geven aan minimaal geraffineerde granen, zoals haver en chiazaden, boven meer geraffineerde granen, zoals brood, pasta of ontbijtgranen, die waarschijnlijk niet dezelfde voordelen bieden.
“Ongeacht welk soort voedsel je verkiest, de helft van het bord bedekken met groene groenten, een kwart met magere eiwitten (kan plantaardig zijn zoals bonen of tofu) en een kwart met volle granen is een evenwichtige aanpak”, zegt Waring.
Op de vraag of mensen met diabetes moeten kiezen voor een dieet dat rijk is aan oude granen, die meer koolhydraten bevatten, versus een dieet met weinig koolhydraten voor een optimaal beheer van de bloedsuikerspiegel, concludeerde Waring:
“Terwijl oude granen en alle volkoren granen de bloedsuikerspiegel bij een persoon met diabetes kunnen verhogen, helpen de hogere vezelniveaus, vooral in combinatie met gezonde vetten als onderdeel van een maaltijd, de bloedsuikerpieken te minimaliseren. Koolhydraatarme diëten zijn een manier om de bloedsuikerspiegel constant laag te houden, maar deze zijn doorgaans niet duurzaam op de lange termijn, en als je granen uit je dieet schrapt, mis je de vezels, fytochemicaliën en plantaardige vetten die we weten dat het de gezondheid van het hart en een lang leven bevordert.”
